ازین گذشته، تعداد شیعیانی که به آل علی اعتقاد دارند کمتر از ۸ ٪ از کل مسلمانان می‌باشد و باقی مسلمانان پیرو مخالفین آل علی هستند.
باید پرسید: کی، کجا و چگونه ور افتاد؟!
این ادعای مضحک نیز جزو اعتقادات خرافی شیعیان قبر پرست است
#پاسخ
ما معتقدیم که دشمنان اهل بیت علیهم السلام در روز قیامت شدید ترین عذابها را خواهند داشت و در دنیا هم گرفتار غضب و خشم هستند و این خشم و غضب الهی در دنیا آنان را زمین می زند و عذاب خوار کننده ای هم برای آنان درانتظار است .
پیامبر گرامی فرمود ؛
« بهشت بر کسی که بر اهل بیت من ظلم کند و آنان را بکشد و با آنان درگیر شود ، حرام است »
امالی طوسی ص 164
و فرمود ؛
« غضب خدا و رسول بر کسی است که عترت پیامبر را آزار برسانند و با این عمل پیامبر را اذیت کنند »
بحار الانوار ج 27 ص 205
اینکه امروزه یزید ها و حجاج ها و بنی العباس ها ، و سایر دشمنان ، که بزرگترین دشمنی ها را با اهل بیت علیهم السلام کردند ، مورد خشم همه انسانهای آزاده هستند و یاد و نام نیکی از آنان باقی نمانده ، و در مقابل یاد و نام اهل بیت علیهم السلام روز به روز ، و سیع تر و گسترده تر می شود ، گواه روشنی بر جایگاه رفیع اهل بیت و جایگاه پست دشمنان اهل بیت در نزد خداوند است ، این در حالی است که روز قیامت هم بزرگترین عذابها در انتظار دشمنان اهلبیت علیهم السلام است .
شاعر از این جایگاه پست دنیوی و جایگاه ذلت بار اخروی دشمنان اهل بیت تعبیر می کند به این که هر کس با آل علی دشمنی کند ، هم در دنیا جز بد نامی و مغضوب الهی شدن و فراموشی چیزی برایش باقی نماند و هم در آخرت شدیدترین عذاب ها در انتظارش است و این تعبیر را به زیبایی به شعر آورده و می گوید ؛
« هر کس که به این سلسله ی پاک جفا کرد
بد کرد، نفهمید، غلط کرد، خطا کرد
دیدی که یزید از ستم و کینه چه ها کرد
آخر به دَرَک رفت و به روحش شَرَر افتاد
با آل علي هر كه در افتاد بر افتاد!
اولادِ اُمَیّه چو دَرِ کینه گشودند
بر عِترَتِ اطهار بسی ظلم نمودند
آخر همگی بِیدَقی از لعن ربودند
دیدیم که از نام و نشانشان، اثر افتاد
با آل علي هر كه در افتاد بر افتاد!
حَجّاج که شد منکر هر خارقِ عادات
می کُشت به هر روز، بسی شیعه و سادات
امروز به او لعن کنند اهلِ سعادات
آوازه ی ظلمش به همه بحر و بر افتاد
با آل علي هر كه در افتاد بر افتاد .
می بینیم که شاعر به زیبایی مقصود خود را از « بر افتادن » دشمنان اهل بیت علیهم السلام بیان می کند که مقصودش، فراموشی و بدنامی و مغضوبی در دنیا و عقاب در آخرت است ، نه آنکه مقصودش لزوما ، کشته شدن دشمنان اهل بیت به دست موالیان و شیعیان باشد .
ادامه
معاند در ادامه قلت شیعیان آل علی علیهم السلام را دلیلی بر عدم حقانیت آنان گرفته است در حالی که توجه ندارد که هيچگاه اكثريت نشانه حقانيت و اقليت نشانه خلاف آن نيست، در طول تبليغ پيامبران، از زمان حضرت نوح (عليه السَّلام) تا عصر حضرت خاتم مؤمنان در اقليّت بودند. قرآن آنگاه كه مبارزات پى گير انبيا را ياد مى كند، پيوسته تذكر مى دهد ، گروندگان و مؤمنان به آنان بسيار اندك بودند. درباره نوح كه نهصد و پنجاه سال به تبليغ پرداخت، مى فرمايد ؛ «جز اندكى به همراه او ايمان نياوردند». ( هود 40) در آيه ديگر مى فرمايد:«اندكى از بندگان من سپاسگزارند». (سبا 13)
قرآن درباره پيروى از اكثريت به پيامبر هشدار مى دهد و مى فرمايد ؛
«اگر از اكثریت مردم روى زمين پيروى كنى، تو را از راه خدا گمراه مى كنند». ( انعام 116) و باز به پيامبر يادآور مى شود: «هر چند بكوشى، اكثريت مردم ايمان نمى آورند». ( یوسف 103)
بزرگترين جمعيت ها در جهان از آنِ كشورهايى چون چين با حدود يك ميليارد و سيصد مليون نفر و هند با بيش از يك ميليارد نفر جمعيت است كه اكثريت مردم آنها را مادى گرايان و بت پرست ها تشكيل مى دهند. اگر مجموع جمعيت مسلمانان را كه يك ميليارد و سيصد ميليون تخمين زده مى شود نسبت به جمعيت 6 ميلياردى كره زمين، بسنجيم، از اكثريت برخوردار نيستند.
اميرمؤمنان على بن ابى طالب (عليه السَّلام) در يكى از سخنان حكيمانه خود درباره شناخت حق و باطل، بيانى دارد كه يادآور مى شويم ؛
در جنگ جمل مردى از اميرمؤمنان سؤال كرد: آيا با طلحه و زبير نبرد مى كنى، در حالى كه آنان از برجسته ترين اصحاب پيامبرند؟
امام در پاسخ فرمود: تو در اشتباهى. عظمت و بزرگى اشخاص، نشانه حق و باطل نيست، حق را بشناس تا اهل آن را بشناسى؛ و باطل را بشناس، آنگاه اهل آن را خواهى شناخت».
ارشاد القلوب ج2 ص296
گذشته از اين، شيعه هر چند نسبت به جمعيت كل مسلمانان، در اقليّت است، ولى براى خود، جمعيت عظيمى را در جهان تشكيل مى دهند و لذا در غالب نقاط جهان حضور مؤثر دارند. علاوه بر كشورهاى ايران و عراق و آذربايجان و بحرين و لبنان كه اكثريت آنها را شيعيان تشكيل مى دهند، در تمام كشورهاى اسلامى، اقليت قابل ملاحظه اى از شيعيان وجود دارد كه براى خود مساجد، مؤسسات، مدارس و برنامه هاى فرهنگى دارند .
اصولًا بايد توجه كرد كه شيعه به عنوان اپوزيسيون و مخالف نظام حاكم شناخته مى شد و نظام هاى سياسى براى سركوب بلكه ريشه كن كردن آنها، به آنان لقب «روافض» داده بودند. به عنوان نمونه، سلطان محمود غزنوى پس از تسلط بر شرق خراسان، به ريشه كن كردن دو گروه، يكى شيعه و ديگرى معتزله همت گمارد، چندان كه آثار علمى و كتابخانه هاى آنان را از بين برد تا اثرى از تشيع و معتزله باقى نماند. او پيوسته اهل حديث و كراميه را تقويت مى كرد، و شيعه و معتزله را دشمن اصلى خود مى دانست.
یادداشت های قزوینی ، حواشی ، ج 7 ص 60
صلاح الدين ايوبى، پس از خيانت به فاطميان، تصميم بر قتل عام شيعه
گرفت و گروه بى شمارى از آنان را كشت.
اعیان الشیعه ج 3 ص 30
در دوران حكومت عثمانى، در زمان سلطان سليم به خاطر فتواى يك فقيه حنفى به نام نوح، 000، 40 شيعه در تركيه فعلى سر بريده شدند.
البلاد العربیه و الدوله العثمانیه ، ص 40
در دوران حكومت جزّار در لبنان، در جبل عامل حمام خون به راه افتاد و نسل كشى شيعه صورت گرفت، به گونه اى كه كتاب هاى آنان مدت ها به جاى هيزم در تنور نانوايان مى سوخت.
دائره المعارف اللبنانیه ، فواد البستانی ، در شرح حال ابراهیم یحیی
با توجه به اين كشتارهاى دسته جمعى، بقاى شيعه در جهان، آن هم با يك فرهنگ قوى و جامع و داشتن علما و دانشمندان مبرز در تمام رشته هاى اسلامى و علمى، يكى از معجزات الهى است كه در پرتو عنايتش، مظهر اسلام راستين بدون تحريف به جاى مانده و خوشبختانه روز به روز نور آن راه گروه بيشترى از انسان ها را روشن نموده و پرده هاى جهل و تعصب را از چهره تاريخ كنار مى زند.
راهنمای حقیقت ص 62
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : سه شنبه 10 دی 1398 | 23:40 | نویسنده : مهدی صیادی |